Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2010

Μια όμορφη χειμωνιάτικη μέρα!

Διακοπές Χριστουγέννων και όλοι βρίσκουν την ευκαιρία που ζητούσαν για ξεκούραση. Για άλλους αυτό συνεπάγεται πολλές ώρες ύπνου, για κάποιους ολοήμερες εξορμήσεις και γενικά την ευκαιρία να κάνει κάποιος αυτό που τον ευχαριστεί και τον ηρεμεί… Έτσι λοιπόν, βρήκαμε και εμείς την ευκαιρία να πάμε για κυνήγι, πού αλλού;; Μα φυσικά στο χωριό μας….!!!

Πρώτη μέρα των διακοπών και όλοι θα έχουν στο μυαλό τους να κοιμηθούν όσο περισσότερο μπορούν…. Όχι όλοι όμως….!! Πρωινό ξύπνημα στις 6:30 το πρωί. Γρήγορη ετοιμασία των απαραίτητων (όπλα, φυσίγγια και φυσικά φωτογραφική μηχανή) και αμέσως κατευθυνόμαστε προς το αυτοκίνητο. Βγαίνοντας από το σπίτι, μια κρύα αύρα μας έλουσε…. «Ωραία!!» σκεφτήκαμε, θα έχουμε και σύμμαχο τον καιρό. Η θερμοκρασία στην πόλη στους 3 βαθμούς και η γνωστή και συνηθισμένη ομίχλη να καλύπτει τα πάντα... Έτσι, άρχισε να αυξάνεται η αισιοδοξία μας για μια όμορφη χειμωνιάτικη μέρα...

Ξεκινήσαμε με το αυτοκίνητο και, καθώς ανεβαίναμε υψόμετρο και αφήναμε την πόλη, η θερμοκρασία έπεφτε συνέχεια. 2......1.....0......-1.....-2....

Τι άλλο θέλαμε;! Επιτέλους, μυρίζει χειμώνας!!! Αυτό βέβαια θα μπορούσες να το καταλάβεις και από τη διαδρομή, αφού η φύση είχε ήδη φορέσει τα βαριά φθινοπωρινά της χρώματα. Εικόνες σαν αυτή :

μας έκαναν να αδιαφορήσουμε για το αποτέλεσμα της κυνηγετικής εξόρμησης και να απολαύσουμε το σύντομο ταξίδι μας…..

Φτάνοντας στον Άνω Παρακάλαμο, ένα λεπτό στρώμα πάχνης είχε προσδώσει μια παραδεισένια και ταυτόχρονα μυστηριώδη μορφή σε όλο το χωριό. Η μέρα μουντή, καθαρά χειμωνιάτικη και το θερμόμετρο του αυτοκινήτου «παγωμένο» στους 2 βαθμούς κάτω από το μηδέν!!! Δίχως να χάσουμε στιγμή, κατεβαίνουμε από το αμάξι, δένουμε τα όπλα μας και κατευθείαν «βουτήξαμε» στο δάσος... Πλέον, για τις υπόλοιπες 3 ώρες, θα ήμασταν μόνο εμείς και η φύση...

Αυτό είναι απερίγραπτο συναίσθημα…

Οι κυνηγετικές στιγμές που περάσαμε εκείνη την ημέρα θα μείνουν για πάντα στο μυαλό μου, καθώς εκείνο το πρωινό θήρευσα την πρώτη μου μπεκάτσα. Αλλά και να μην είχε συμβεί αυτό, πάντα κάτι θα συμβεί που κάνει την κάθε μέρα ξεχωριστή! Κάθε μέρα είναι και μια ξεχωριστή εμπειρία, και νιώθω πολύ τυχερός που το βιώνω αυτό. Τελικά, μετά από πολύ περπάτημα γυρίσαμε στο αυτοκίνητο και, παρέα με τις τελευταίες γουλιές που είχαν απομείνει από τον πρωινό καφέ, αναπολήσαμε τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές και, ευχαριστώντας σιωπηρά τη φύση που μας έδωσε για ακόμη μια φορά την ευκαιρία να περάσουμε όμορφα, ξεκινήσαμε για τα Γιάννενα…

Φτάνοντας στην πόλη, καθαρίσαμε (μουτέψαμε, όπως λένε και στο χωριό μου!) τα θηράματα, τα οποία έγιναν ένας γευστικότατος μεζές


και κυρίως μια άκρως πετυχημένη συνοδεία στο τσίπουρο (ή ουίσκι), δίπλα στο αναμμένο τζάκι.... Οι συζητήσεις και τα πειράγματα, έδιναν και έπαιρναν, όπως προτάσσει η παράδοση μετά από κάθε κυνηγετική εξόρμηση. Έτσι, έφτασε στο τέλος της άλλη μια όμορφη, κυνηγετική, χειμωνιάτικη μέρα στον Άνω Παρακάλαμo...

Επικοινωνία

Στείλτε μας ιδέες για το blog...!!!!

Ονοματεπώνυμο:

Mail:

Mήνυμα: