Άντε και του χρόνου.....

Η πρώτη μας κυνηγετική περίοδος τελείωσε και μας γέμισε εμπειρίες και όμορφες στιγμές. Γευτήκαμε όλα τα χρώματα και τα αρώματα της φύσης και νιώσαμε κομμάτι της...Έτσι, τώρα που τελείωσε το κυνήγι για φέτος, κυριαρχεί μια νοσταλγία για όλες αυτές τις στιγμές, αλλά και ανυπομονησία για την επόμενη σαιζόν...

Σαν πρωτοετής στο "πανεπιστήμιο του κυνηγίου και της φύσης", έμαθα πολλά πράγματα για τους μηχανισμούς της, την αγάπησα ακόμη περισσότερο και πλέον νιώθω πολύ μεγαλύτερο σεβασμό προς αυτήν. Αυτό γιατί μου προσέφερε και θα μου προσφέρει μοναδικές εμπειρίες και κυρίως χαλάρωση και ξεκούραση. Ναι, ξεκούραση! Τι κι αν έκανα κάθε μέρα πάνω από 6 χιλιόμετρα περπάτημα υπό ασταμάτητη βροχή;! Όλη αυτή η ευεξία που νιώθεις όταν ξέρεις ότι περπατάς σε μέρη που δεν τα έχει περπατήσει άλλος ή όταν βλέπεις όμορφα ορεινά τοπία, είναι κάτι το απερίγραπτο και σε κάνει να μην κουράζεσαι ποτέ....!

Το κυνήγι είναι ένα πάθος και το μόνο που μπορώ να σας πω είναι ότι όποιος δεν το έχει δοκιμάσει, δε θα μπορέσει ποτέ να καταλάβει πως νιώθει ένας κυνηγός και πόσο σημαντικό είναι γι' αυτόν να έρχεται σε επαφή με τη φύση. Τα όμορφα συναισθήματα που μου άφησε αυτή η πρώτη μου χρονιά, με έκαναν να δεθώ ακόμη περισσότερο με αυτήν τη δραστηριότητα. Έτσι, την τελευταία μέρα για φέτος, μετά από ένα όμορφο απογευματινό κυνήγι με τον αδερφό μου, αποχαιρέτησα και έδωσα “νοητό” ραντεβού με τα αγαπημένα μου κυνηγοτόπια για του χρόνου.
Τέλος, ελπίζω οι ιθύνοντες να φερθούν ώριμα και,από την 20η Αυγούστου, να έχουμε ξανά τη δυνατότητα να ζήσουμε τις φετινές στιγμές και ακόμη καλύτερες…. Μέχρι τότε, πρέπει όλοι να έχουμε στο μυαλό μας ότι το κυνήγι είναι απλά ένα χόμπι και ότι οι υποχρεώσεις μας είναι πάνω απ’ όλα! Παρόλα αυτά, για τους επόμενους μήνες το μυαλό μου, έστω και λίγο, θα ταξιδεύει στη στιγμή που θα ξαναπερπατήσω στα όμορφα εκείνα μέρη…..

Αφιερωμένη στον αδερφό και συνκυνηγό......