Φθινόπωρο στον Άνω Παρακάλαμο...

Πρίν δυο βδομάδες βρέθηκα στο χωριό μας και,με "όπλο" τη φωτογραφική μηχανή,αποθανάτισα το "καλωσόρισμα" του φθινοπώρου.....

Πάσχα 2011

Όπως και κάθε χρόνο έτσι και φέτος περάσαμε τις διακοπές του Πάσχα στο αγαπημένο μας χωριό.Η κίνηση ήταν μειωμένη και συνυπολογίζοντας την οικονομική κατάσταση της χώρας μας τότε αυτό είναι απόλυτα λογικό!

Όσοι κατάφεραν, με αρκετές δυσκολίες να βρίσκονται εκεί, πέρασαν όμορφες στιγμές στο πανέμορφο-ανοιξιάτικα ντυμένο-χωριό μας..

Ο Αντώνης και η Ελπινίκη :)

Η μεγάλη εβδομάδα κύλισε όμορφα με σχετικά καλές καιρικές συνθήκες και αυτό επέτρεψε σε όλους μας να απολαύσουμε το ανθισμένο περιβάλλον και την καλή παρέα. Το χωριό γέμισε με παιδιά που έπαιζαν μπάλα στα κόκκινα(!!!) πλέον τερματάκια στα σάδια, οι πιό μεγάλοι νέοι επέλεγαν τα παγκάκια και την πλατεία και οι μεγαλύτεροι τις αυλές των σπιτιών τους..

Δεν έλειψαν, όπως και κάθε χρόνο, οι επισκέψεις σε διπλανά χωριά με φανταστικό περιβάλλον για καφέ.

Βελλά

Όσοι κατάφεραν να παραμείνουν μέχρι την παρασκευή μετά την κυριακή του Πάσχα μπόρεσαν να πάνε στο πανηγύρι της Ζωοδόχου πηγής που έγινε στην Παλιογκρίμπιαννη.

Τέλος,αξιοσημείωτο γεγονός ήταν ο αγώνας ποδοσφαίρου που διοργανώθηκε στον Κάτω Παρακάλαμο μεταξύ παλαίμαχων Παρακαλάμου και παλαίμαχων Καλπακίου (τελικό αποτέλεσμα 1-1)! Στην ομάδα του Παρακαλάμου έπαιζε και ο "δικός" μας Τάκης Παύλου που μας προσέφερε θέαμα κάνοντας φοβερές αποκρούσεις προστατεύοντας την εστία του Παρακαλάμου..

Ο Τάκης σε στιγμές δράσης!

Το σίγουρο είναι πως ο αγώνας θύμησε ωραίες στιγμές στους αγωνιζόμενους

Ο Άνω Παρακάλαμος ήταν εκεί στις εξέρδρες!

Φίλοι μου,ραντεβού το καλοκαίρι στο χωριό μας.

Στα καρτέρια του Γενάρη...

Είναι Γενάρης και τα κοτσύφια που μας τίμησαν και φέτος έχουν φτάσει για τα καλά και σε ικανοποιητικούς αριθμούς.8 Γενάρη και ετοιμάζομαι για ακόμη ένα απογευματινό καρτέρι...Ξεκινάω απο το σπίτι νωρίς, όχι για να προλάβω μια καλή θέση, αλλά για να μυρίσω λίγο την όμορφη Παρακαλαμιώτικη φύση και να νιώσω αυτή την ηρεμία της μοναδικής παρουσίας στο βουνό....Φτάνω στην Παναγία στις 4 το μεσημέρι και, προσπαθώντας να μη χαλάσω αυτή την τάξη και την ησυχία που επικρατεί,ετοιμάζω το δίκανο. Είμαι αρκετά προετοιμασμένος, με πολλά φυσίγγια. Το μόνο που χρειάζεται είναι να είναι και τα πουλιά πιστά στο ραντεβού τους... Έχοντας αρκετό χρόνο στη διάθεση μου, αποφάσισα να πάρω μια σακούλα και να μαζέψω τα φυσίγγια που βρίσκονταν από χρόνια στο έδαφος, θεωρώντας υποχρέωση μου να διατηρώ καθαρό το περιβάλλον που μου χαρίζει τέτοιες στιγμές χαλάρωσης. Τελείωσα, αλλά ήταν πάλι νωρίς... Πράγμα που δε με ένοιαζε καθόλου....

Βρισκόμουν στην ανατολική πλευρά του Σώσινου και η θέα ήταν μοναδική : Μπορούσα απο εκεί να δώ τα Μαϊμούτσια,τις "Λιμνίτσες",την Αγιά Μαρίνα, μέχρι και τους λόφους της Βροντισμένης και της Βελλάς και τη χιονισμένη Γκαμήλα....

Χωρίς καν να καταλάβω, είχε φτάσει η ώρα του περάσματος και ήδη ακούγονταν τα πρώτα κοτσύφια που προσέγγιζαν το σημείο, αρκετά καχύποπτα νομίζω, λόγω των τουφεκιών των προηγούμενων ημερών. Έτσι λοιπόν, κάρφωσα το βλέμμα που στον ορίζοντα, έβαλα φυσίγγια στις θαλάμες και ετοιμάστηκα για τη αναμέτρηση με τους μαύρους φτερωτούς διαβόλους...... Ώσπου, μακριά στο βάθος, άρχισε να φαίνεται η αναμενόμενη σκιά, η οποία όλο και μεγάλωνε... Ένα πουλί ερχόταν στο καρτέρι μου.... Προσεκτική σκόπευση και μια γρήγορη πρώτη τουφεκιά χωρίς επιτυχία, αλλά η δεύτερη τουφεκιά ήταν και η φαρμακερή...
Το πέρασμα συνεχίστηκε για 15-20 λεπτά, οι τουφεκιές ήταν πολλές και η κάρπωση, προφανώς δυσανάλογη, αλλά ικανοποιητική... Για ακόμη μια φορά, τα πουλιά ήταν εκεί, και πως να μην ήταν άλλωστε, αφού η περιοχή εκεί είναι παράδεισος για το φτερωτό θήραμα.Μεγάλες εκτάσεις απο κέδρα και πουρνάρια, ικανά να φιλοξενήσουν τα πουλιά όταν το περιβάλλον είναι κρύο, πολλές φορές παγωμένο, αλλά και πολλά κισσάρια, για να τους παρέχουν την κατάλληλη τροφή. Όλα αυτά μαζί και βέβαια το πολύ νερό της περιοχής, πράγμα το οποίο φαίνεται και απο τα τοπονύμια των περιοχών ("Λιμνίτσες","Τα νερά","Πηγή της Ντριάπιστης"), συνθέτουν ένα οικοσύστημα ιδανικό για την επιβίωση και το ενδιαίτημα των φτερωτών μας φίλων...
Η ώρα ήταν περασμένη και έπρεπε να φύγω. Είχε σουρουπώσει για τα καλά, και ο δρόμος για την Παναγία μου φαινόταν αρκετά μακρύς... Μάζεψα λοιπόν και τα υπόλοιπα, φρέσκια φυσίγγια και πήρα το δρόμο της επιστροφής, κλείνοντας ραντεβού για την επόμενη φορά.....

Εδώ είναι ένα βίντεο που ετοίμασε ο Ηλίας με στιγμές του στο απογευματινό καρτέρι...

Υπάρχει διαθέσιμο και στο youtube με HD ανάλυση.